Säjdäş Gölşahidä

Sara Sadïjkovaga

Olug şäxes!
Sara xanïm! - disäm,
Färeştä kunar kebek.
Sezne ěncegä tiñläsäm,
Keçkenä bulïr kebek...
 

Tiñlim Sezne
Almaz kisägenä,
Çönki almaz
Şundïj jaltïrïj!

Almaz jarlï tormïş elgasïnda,
Ürelä-ürelä tanïş tal karïj...
 

Tik şulaj da,
Iñ kïjmmätle taş ta
Keşelärneñ canïn cïlïtmïj.
Zatlï taşlar jaltïravï gïna
Kerfeklärne jaş’kä çïlatmïj.
 

Juk, min Sezne
Ak kojaşka tiñlim.
Kiçeregez, şuña kürä
Sezne almaz dimim...
Kojaş canga ütä,
 

Beraz çïkmïj torsa,
Küñel anï kötä!..

Sez kaldïrgan moñnar
Küñelemne cilketä!
 

Tïñlïj onïklarïñ,
Gorurlanïp tïñlïj,
Kojaş tïñlïj, xätta
Kojaş bezne añlïj...
 

1997 elnïñ 21 mae.
 

Сәйдәш Гөлшаһидә

Сара Садыйковага

Олуг шәхес!
Сара ханым! - дисәм,
Фәрештә кунар кебек.
Сезне энҗегә тиңләсәм,
Кечкенә булыр кебек...

Тиңлим Сезне
Алмаз кисәгенә,
Чөнки алмаз
Шундый ялтырый!
Алмаз ярлы тормыш елгасында,
Үрелә-үрелә таныш тал карый...
 

Тик шулай да,
Иң кыйммәтле таш та
Кешеләрнең җанын җылытмый.
Затлы ташлар ялтыравы гына
Керфекләрне яшькә чылатмый.
 

Юк, мин Сезне
Ак кояшка тиңлим.
Кичерегез, шуңа күрә
Сезне алмаз димим...
Кояш җанга үтә,
 

Бераз чыкмый торса,
Күңел аны көтә!..

Сез калдырган моңнар
Күңелемне җилкетә!
 

Тыңлый оныкларың,
Горурланып тыңлый,
Кояш тыңлый, хәтта
Кояш безне аңлый...

 
1997 елның 21 мае

Сайдашева Гульшахида

Саре Садыковой

Лёгкой поступью богини
ты сошла на эту землю -
что же нежно-бледный жемчуг
на твоём уборе меркнет.

Ты алмаз, на дне горящий
мутного потока жизни,
над которым ива плачет…
Развести беду руками -
этого не может камень.

Не согреешь душу блеском
дорогих камней холодных -
разве оросишь слезами.
Монсара, Вас, оробело,
я сравнила б с Солнцем белым,

повторю в который раз,
Вы - не жемчуг, не алмаз,
Ваши песни хороши -
краше Солнца для души.

Нас они не оставляют -
душу на волнах качают,
слушают их в наши дни
внуки гордые твои,
через стылое оконце
слушает их даже Солнце.

1997 г., 21 мая

Перевёл с татарского Владимир Агафонов