Zäjnaşeva Gölşat

Sara Sadïjkova. Äxmät Kitaev räsemenä karata

Xalkïbïznïñ mäşhür kïzï Sara...
Moñnarïna anïñ tiñnär juktïr.
Bu räsemendä küñelenä kinät
Ilahi moñ kilgän minuttïr.

Kalfagïnda cem-cem itä ěnce,
Ěnce tezep kemnär çikkänder?..
Kalfak kürke - ěnce börtege dä
Anïñ küñelen moñlï itkänder...
 

Karagïz sez añar ber tïn kalïp,
Ilham nurï balkïj jözendä.
Kerfek oçlarïnnan moñ tügelä,
Nindi serlär bardïr küzendä?..
 

Akkoş bulïp oçïp kitär kebek,
Kanatlarï bardïr iñendä.
Akkoş mamïgï kebek ak moñnarï
Mäñge tïnmas tugan ilemdä!..
 

1996 el.

Зәйнашева Гөлшат

Сара Садыйкова. Әхмәт Китаев рәсеменә карата

Халкыбызның мәшһүр кызы Сара...
Моңнарына аның тиңнәр юктыр.
Бу рәсемендә күңеленә кинәт
Илаһи моң килгән минуттыр.

Калфагында җем-җем итә энҗе,
Энҗе тезеп кемнәр чиккәндер?..
Калфак күрке - энҗе бөртеге дә
Аның күңелен моңлы иткәндер...
 

Карагыз сез аңар бер тын калып,
Илһам нуры балкый йөзендә.
Керфек очларыннан моң түгелә,
Нинди серләр бардыр күзендә?..
 

Аккош булып очып китәр кебек,
Канатлары бардыр иңендә.
Аккош мамыгы кебек ак моңнары
Мәңге тынмас туган илемдә!..
 

1996 ел.

Зайнашева Гульшат

Портрет Сары Садыковой работы Ахмета Китаева

Есть у меня один рисунок тут,
его письмо божественно и строго,
а я смотрю, как медленно текут
мгновенья гения и тают понемногу
в мелодиях божественных минут.
 

На калфаке сверкают жемчуга,
сверкают искры на картине, словно ноты,
и, Сара, вы в них будто бы живёте,
и ваша в кольцах легкая рука.

И я смотрю, дыханье затаив,
на этот холст, что написал Китаев,
на этот взгляд её из-под ресниц
Божественный. Как в воздухе растаяв,
 

он, уподобясь белым лебедям,
звучит волшебной нотой быстротечной
и, крылья музыки раскинув по плечам, -
к мелодиям, воссозданным навечно -
летит…

1996 г.

Перевёл с татарского Владимир Агафонов