Garipova Firdäves

Juksïnu

Tutaj, Tutaj, sine sagïnïp jörim.
Kazan uramnarïn ütkändä,
Kojaş balkïganda, ajlï kiçtä,
Zäñgär tañnar sïzïlïp atkanda.

Jöräk sïkrïj, küñellär boega,
Nik borçïlam, nigä ujlanam?
Talgïn cillär pïşkïldagaç, sizäm,
Sara apa, Sezne juksïnam.
 

Sagïnu sagïşlarïn añlau öçen
Jugaltular ujlap tapkannar;
Ükeneçle ikän özelgän moñ,
Nigä kire kajtmïj kitkännär?..
 

1986 el

Гарипова Фирдәвес

Юксыну

Тутай, Тутай, сине сагынып йөрим.
Казан урамнарын үткәндә,
Кояш балкыганда, айлы кичтә,
Зәңгәр таңнар сызылып атканда.
 

Йөрәк сыкрый, күңелләр боега,
Ник борчылам, нигә уйланам?
Талгын җилләр пышкылдагач, сизәм,
Сара апа, Сезне юксынам.
 

Сагыну сагышларын аңлау өчен
Югалтулар уйлап тапканнар;
Үкенечле икән өзелгән моң,
Нигә кире кайтмый киткәннәр?..
 

1986 ел.

Гарипова Фирдаус

ТОСКА

Когда по городу Казани
Я шумной улицей иду –
В воспоминанье о Тутае
Свою надежду берегу.

Сменяет солнце лунный вечер,
Соединит их вновь рассвет –
А мне утешить сердце нечем,
В моей душе покоя нет.

В закате тихий ветер тонет,
В окошке бирюзы пропав,
А мне всё кажется, он стонет
Всё о тебе, Сара – апа!

Среди людей – разлука ходит,
Как мне понять тоску потерь?
Среди оборванных мелодий
Мы не увидимся теперь..

1986 г.

Перевёл с татарского Владимир Агафонов