Şagïjr’can Lena

I moñlï koş

Küpme juksïllarnïñ jöräk seren
Moñ bişekkä salïp tirbätteñ.
I moñlï koş!.. Sin bit keşelärgä
Sandugaçlar telen öjrätteñ.

 
Sagïna sine küldä kïr kazlarï,
Sagïna sine küktä turgajlar,
Sagïna sine bödrä ak kaennar,
Çişmä, sular, kïrlar, tugajlar.

 
Kara köçlär küpme tïrïşsa da,
Tïjalmadï çişmä agïşïn.
Boz astïnnan agïp jatkanda da,
Işettek bez anïñ tavïşïn.

 
Köç aldïñ sin xalïk küñelennän,
Mäxäbbätkä ixlas tabïndïñ.
Ör-jaña cïr bulïp kanatlandïñ,
Ör-jaña cïr bulïp kanatlandïñ,
Ör-jaña därt bulïp kabïndïñ.
 

1996 el

Шагыйрьҗан Лена

И моңлы кош

Күпме юксылларның йөрәк серен
Моң бишеккә салып тирбәттең.
И моңлы кош!.. Син бит кешеләргә
Сандугачлар телен өйрәттең.

 
Сагына сине күлдә кыр казлары,
Сагына сине күктә тургайлар,
Сагына сине бөдрә ак каеннар,
Чишмә, сулар, кырлар, тугайлар.
 

Кара көчләр күпме тырышса да,
Тыялмады чишмә агышын.
Боз астыннан агып ятканда да,
Ишеттек без аның тавышын.
 

Көч алдың син халык күңеленнән,
Мәхәббәткә ихлас табындың.
Өр-яңа җыр булып канатландың,
Өр-яңа җыр булып канатландың,
Өр-яңа дәрт булып кабындың.
 

1996 ел.

Шакирзянова Лена

О, певчая птица

Тайную сердца тоску ты нашла в колыбели,
песен же было - сколько вместил окоём.
Матери песни, казалось, извечно нам пели,
но это ты заливалась родным соловьём.

Что ж загрустили на озере гуси степные,
затосковали в полёте своём журавли,
низко склонились берёзы и чащи степные,
замер родник и степь оснежилась вдали?

Нет нам спасенья, увы, перед временем чёрным.
Светел родник, но и он навсегда замолчит.
Нет, не молчит, а по-прежнему, звонко и гордо
из-подо льда своей песней он тихо звучит.

Ты наполнялась навечно душою народной!
Силе его, красоте причащалась, любви,
песней своей окрылялась в полёт всепогодный,
новой, в полнеба, зарёй загоралась вдали.

1996 г.

Перевёл с татарского Владимир Агафонов